-
1 zestawiać
impf ⇒ zestawić* * *( stawiać niżej) to take down; ( stawiać blisko siebie) to put lub set together; ( składać w całość) to put togetherzestawiać coś z czymś — to set sth against sth, to juxtapose sth with sth
zestawiać (złamaną) kość/nogę — MED to set a (broken) bone/leg
* * *ipf.zestawić pf.1. (= zdjąwszy, odstawiać) put away.2. (= zdjąwszy, przestawiać niżej) take down.3. (= składać w całość) put together; zestawić złamaną kość set a broken leg.4. (= porównywać) compare, confront; zestawiać coś z czymś set sth against sth, juxtapose sth with sth; zestawiać tłumaczenie z oryginałem juxtapose the translation with the original.5. (= sporządzać spis, zestawienie) draw up, compile.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zestawiać
-
2 zestawiać
zestawiać (-am) < zestawić> (-ię) zusammensetzen, zusammenstellen, kombinieren; (postawić obok siebie) zusammenschieben; -
3 zestawiać
1) ( kłaść niżej) herunterstellen2) ( stawiać blisko siebie) nebeneinander stellen3) ( składać w całość)\zestawiać coś z czymś etw mit etw zusammensetzenzestawić [złamaną] kość [gebrochenen] Knochen ausrichtenzestawić [złamaną] nogę [gebrochenes] Bein ausrichten -
4 zestawiać
глаг.• объединять• подбирать• собирать• соизмерять• сопоставлять• составить• составлять• сравнивать• сравнить* * *zestawia|ć\zestawiaćny несов. 1. составлять;2. сопоставлять, сравнивать, соотносить; ср. zestawić* * *zestawiany несов.1) составля́ть2) сопоставля́ть, сра́внивать, соотноси́ть; ср. zestawić -
5 zestawiać
составлятьKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > zestawiać
-
6 zestawiać
• put together -
7 zestawiać
1. assortir2. combiner3. comparer4. juxtaposer5. rassembler -
8 zestawiać
1 cuntas 2 tiomsaigh -
9 zestawiać
1. складати;2. зіставляти, порівнювати -
10 zestawiać dane
• correlate the data -
11 zestawiać pociąg
• make up• marshal -
12 bilansować
bilansowa|ć\bilansowaćny несов. 1. составлять баланс;2. перен. сопоставлять, сравнивать, подводить итоги+2. zestawiać, porównywać
* * *bilansowany несов.1) составля́ть бала́нс2) перен. сопоставля́ть, сра́внивать, подводи́ть ито́гиSyn:zestawiać, porównywać 2) -
13 porównywać
глаг.• сличать• соизмерять• сопоставлять• сравнивать• сравнить* * *porównywa|ć\porównywaćny несов. сравнивать+zestawiać, przyrównywać
* * *porównywany несов.сра́вниватьSyn: -
14 zestaw|ić
pf vt 1. (zdjąć) to take [sth] off, to take off; (postawić niżej) to take [sth] down, to take down- zestawić garnek z gazu to take a pan off the heat- zestawić walizki z górnej półki to take suitcases down from the upper shelf- zestawiać brudne talerze do zlewu to put dirty plates into the sink2. (złożyć w całość) to put [sth] together, to put together [meble, elementy]; to set [kość, kończynę]; to juxtapose [kolory]- zestawić stoły w podkowę to arrange tables in a horseshoe- zestawić złamaną rękę to set a broken arm- zestawić zieleń z czerwienią to juxtapose green and red3. (porównać) to compare; to collate (z czymś with sth)- zestawiać maszynopis z rękopisem to compare a. collate a typescript with a manuscript4. (sporządzić) to compile, to collate, to draw [sth] up, to draw up [listę, wykaz]- zestawić dane statystyczne w tabele to tabulate statistical data, to present statistical data in table formThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zestaw|ić
-
15 zestawić
zestawiać (-am) < zestawić> (-ię) zusammensetzen, zusammenstellen, kombinieren; (postawić obok siebie) zusammenschieben; -
16 jadłospis
m (G jadłospisu) 1. (spis potraw) menu- jednostajny/urozmaicony/bogaty jadłospis a monotonous/varied/rich menu- jadłospis stołówki the cafeteria menu- układać a. zestawiać jadłospis to put together the menu2. pot. (potrawy) diet- w jadłospisie unikam tłuszczu I avoid fat in my diet* * ** * *mikulin. menu.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jadłospis
-
17 kombinować
1. (-uję, -ujesz); vt 2. vi(pot: postępować nieuczciwie) to wangle (pot)on coś kombinuje — pot he's up to something (pot)
* * *ipf.1. (= łączyć) combine, compose, mix.2. pot. (= kręcić) wheel and deal, be up to something; kombinować z kimś have something going with sb; on/ona coś kombinuje he/she is up to something.3. pot. (= oszukiwać) cheat.5. pot. (= majstrować) tinker, meddle (przy l. w czymś with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kombinować
-
18 konfrontować
(-uję, -ujesz); perf s-; vt( porównywać) to compare; ( świadków) to confront* * *ipf.1. (= porównywać, zestawiać) compare (kogoś/coś z kimś/czymś sb/sth with sb/sth).2. prawn. (zeznania, świadków) confront; ( podejrzanego) parade.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konfrontować
-
19 porównywać
impf ⇒ porównać* * *-uję, -ujesz, -ać; perf; vtporównywać kogoś/coś z — +instr to compare sb/sth with lub to
* * *ipf.- nuję l. - nywam -nujesz l. - nywasz compare (kogoś/coś z kimś/czymś sb/sth with l. to sb/sth); liken (kogoś/coś z kimś/czymś sb/sth to sb/sth); nie można go porównać z innymi studentami he cannot be compared with other students; to nie da się z niczym porównać nothing compares to this.ipf.1. (= zestawiać siebie z kimś, z czymś) compare o.s. (z kimś/czymś with sb/sth).2. (= być porównanym) be compared.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porównywać
-
20 konfrontować
глаг.• противостоять• сличать• сопоставлять• сравнивать• сравнить* * *konfrontowany несов.1) сопоставля́ть, сра́внивать2) юр. проводи́ть (устра́ивать) о́чную ста́вкуSyn:zestawiać, porównywać 1)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zestawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zestawiaćam, zestawiaća, zestawiaćają, zestawiaćany {{/stl 8}}– zestawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zestawiaćwię, zestawiaćwi, zestawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zestawić — dk VIa, zestawićwię, zestawićwisz, zestawićstaw, zestawićwił, zestawićwiony zestawiać ndk I, zestawićam, zestawićasz, zestawićają, zestawićaj, zestawićał, zestawićany 1. «zdjąwszy coś skądś umieścić, postawić niżej» Zestawić garnek z kuchni.… … Słownik języka polskiego
bilansować — ndk IV, bilansowaćsuję, bilansowaćsujesz, bilansowaćsuj, bilansowaćował, bilansowaćowany rzad. «sporządzać, robić bilans» przen. «zestawiać, porównywać» Bilansować wyniki prac. bilansować się księg. «równoważyć się» … Słownik języka polskiego
jadłospis — m IV, D. u, Ms. jadłospissie; lm M. y «spis potraw, przygotowanych do spożycia w danym dniu; potrawy składające się na dany posiłek» Skromny, jednostajny, urozmaicony jadłospis. Układać, zestawiać jadłospis … Słownik języka polskiego
kolacjonować — ndk IV, kolacjonowaćnuję, kolacjonowaćnujesz, kolacjonowaćnuj, kolacjonowaćował, kolacjonowaćowany «porównywać odpis, kopię lub przekład tekstu z oryginałem; zestawiać teksty, np. różne wydania tego samego dzieła» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kombinować — ndk IV, kombinowaćnuję, kombinowaćnujesz, kombinowaćnuj, kombinowaćował, kombinowaćowany 1. «łączyć, zestawiać elementy w całość» Kombinować zestaw mebli. Kombinowane komplety mebli. Kombinować ze sobą dodatki stroju. 2. pot. «szukać rozwiązania… … Słownik języka polskiego
konfrontować — ndk IV, konfrontowaćtuję, konfrontowaćtujesz, konfrontowaćtuj, konfrontowaćował, konfrontowaćowany 1. «zestawiać, porównywać» Konfrontować poglądy, opinie. 2. praw. «dokonywać konfrontacji sądowej» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
korelować — ndk IV, korelowaćluje, korelowaćlujesz, korelowaćluj, korelowaćował, korelowaćowany 1. «wiązać wzajemnie; zestawiać» 2. «pozostawać w powiązaniu, we współzależności z czymś» … Słownik języka polskiego
oryginał — m IV, Ms. oryginałale 1. D. u, B.=M.; lm M. y «rzecz oryginalna, autentyczna, nie będąca kopią, przeróbką, naśladownictwem itp.; pierwowzór» Oryginał dokumentu, utworu, dzieła sztuki. Czytać, znać coś w oryginale. Coś odbiega od oryginału. Oddać… … Słownik języka polskiego
pasować — I ndk IV, pasowaćsuję, pasowaćsujesz, pasowaćsuj, pasowaćował, pasowaćowany 1. «dostosowywać, zestawiać części tak, aby dobrze do siebie przylegały, przystawały; w technice: dobierać wymiary łączonych ze sobą elementów, aby zapewnić ich właściwą… … Słownik języka polskiego
pociąg — m III, D. u, N. pociąggiem; lm M. i 1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi» Pociąg elektryczny, motorowy, parowy. Pociąg osobowy,… … Słownik języka polskiego